Namazın ve infakın dışında "huzur, saadet, mutluluk" filan diye, böyle kitapta türkü söyler gibi yazılan lafların hiçbirisi namaz ve infakın dışında mümkün değildir!
İslamiyet'in temel emri iki tane vazgeçilmez noktada birleşiyor. Yani varlığını ve kendinde mevcut ilahi nimetleri başkalarıyla paylaşmayan insan hiç boşu boşuna “İslam’ım” diye gezmesin.
Ne aklınıza geliyorsa! Hiçbir düşünceye ait bir arzu yok. “Yalnız sen varsın” diyor, Allah’a. Biz de ne olabilir ki? Bunu ifade etmek için miraçta çok nefis bir sözü vardır, Allah'a karşı.
İslâmiyet’in başlangıçta “İçki yasaktır.” diye kökünden kesip atmadığını bazıları, “Efendim işte alıştırsın.” diye… Allah’ın korkusu vardı dört tane Arap’ı alıştırmak için, öyle mi? İçki neden yasak?
