Aynı mesaj dönüyor, toplanıyor, Sûre-i Kevser’de geliyor. Namaz ve nefsleri öldürme… Demek ki bizim bir kul olarak bir yandan Efendimiz‘in yüceliğinin etrafında pervane olarak iyi ahlâkla cennete gitme şansımız, bir yandan onun karşı cephesinde kalmamız neye tâbidir?
Dr. Haluk Nurbaki’nin Kevser Suresi Yorumu cami vaazları serisinden bir bölüm.
Nurbaki’yi Takip et
Nefislerimizi, İslâm ahlâkı içerisinde yok etmeye tâbidir. Nefislerin yok olması, arzuların kalkması ve dünyadan çekip gitme demek değildir. Çünkü bir başka âyet-i kerîmede (Hadîd, 27) keşişliği, içe dönmeyi, itikâfa çekilip dağın başına gitmeyi yasaklamıştı.
Ben böyle bir şey istemiyorum. Dünyanın içerisinde, mücadelesinde devamlı surette yaşayacak ve mücadele verecek ahlâklı insanlar olarak ayakta dimdik duracaksınız. Dünya sizi yıpratacak, bir köşeye geçeyim de bu dünyanın şerrinden kaçayım olmuyor.
Efendim ben çok asabiyim…
Şu halde nefislerin öldürülmesi ne demek? Kendi şahsiyetini İslâm potasında eritmek demektir. Efendim ben çok asabiyim… İslâm potasında eriteceksin, asabiyetin kalmayacak. Efendim ben cimriyim… İslâm potasında eriteceksin, cimriliğin kalmayacak. Efendim ben çok kindarım… İslâm potasında eriteceksin, kinin kalmayacak.
Binaenaleyh İslâm’da tehevvüre (öfkelenme), asabiyete izin vermemiş Efendimiz.
Sonra sormuşlar: “Ya Resûlullah, böyle bir terbiyesizlik yapana kızmamak mı gerekirdi?” “İslâm potasında eriyen, benim ahlâkımda eriyen bir insanın kızmaması gerekirdi.” Çünkü bir mümin, “Ben zaten asabi bir adamım.” diyemez. Mümin oldun, namaz niçin sana farz kılındı? Bütün bu sivriliklerini törpülemek için. Devamlı suretle namaz kılan bir insanın sivrilikleri zaman içerisinde törpülenir.
Namaz kılıyor ama…
Bugün bir sürü uyduruk dinsiz çıkıyor ortaya, “Namaz kılıyor ama bak yaptığı işe filan…” Sen dört dörtlük cennetlik adamı bekliyorsun. Adam namaz kıla kıla o sivriliklerini tasfiye edecek; adamsan sen de yap.
Gösterim: https://www.youtube.com/watch?v=P_BnJqGqItw